Posttraumatische dystrofie (PD)

Posttraumatische dystrofie (PD) is een zeer sterke reactie van het lichaam op een kleine verwonding.

Meestal is dat een botbreuk, maar ook een operatiewond of zelfs een simpele schaafwond, een sneetje of een kneuzing kan al de oorzaak zijn. Bij een gebroken pols bestaat de grootste kans op PD.

Doorgaans genezen deze wonden vanzelf, maar bij sommige mensen gaat hierbij iets mis. Rond de wond krijgt men last van pijn die ernstiger is dan verwacht zou mogen worden bij het letsel. Kenmerkend is ook een verkleuring van het aangedane gebied. Meestal is er sprake van een rode of blauwe verkleuring. De meeste patiënten genezen uiteindelijk weer, maar PD gaat niet altijd vanzelf over en kan chronisch worden.

De theorieën over de oorzaak van PD lopen uiteen. Bewezen kan alleen worden dat het een soort extreme ontsteking is.

Symptomen dystrofie

Symptomen van PD zijn:

• zwelling (soms extreem)
• veranderding in de huidkleur (rood of blauw)
• veranderde temperatuur rond de wond (warmer of kouder)
• beperking van beweging, o.a. door pijn en stijfheid
• diffuse, veelal brandende pijn, meestal in een groter gebied dan het oorspronkelijk letsel en heftiger dan bij het letsel past

Wanneer vier van deze vijf symptomen aanwezig zijn is er sprake van PD. Na inspanning verergeren deze symptomen. Na een hele korte tijd kan al een verheviging van bovenstaande reacties optreden. De pijn kan extreme vormen aannemen.

Andere verschijnselen die op kunnen treden zijn overmatige zweetafscheiding, veranderde nagel- en haargroei en zenuwaantasting. Er kan een grote gevoeligheid voor pijnprikkels ontstaan. Patiënten kunnen het zelfs niet verdragen als de huid wordt aangeraakt. Ook neemt de spierkracht snel af.